Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8789 Esas 2019/17742 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8789
Karar No: 2019/17742
Karar Tarihi: 03.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8789 Esas 2019/17742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından incelenen dosyada, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak adli para cezalarının tür ve miktarı kesin nitelikte olduğu için sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Katılanın yüzünde sabit iz ve hayat fonksiyonlarını müştereken orta (2.) derecede etkileyen birden fazla kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, sanık hakkında birden fazla nitelikli halin ihlali ile işlenen suçta TCK'nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi dikkate alınmamıştır. Ayrıca, haksız tahrik hükümleri uygulanmış ve asgari oranda indirim yapılmamıştır. Denetim süresinin hükmolunan ceza miktarından az olamayacağına dair hüküm de gözetilmemiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin kararı gereği sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu sebeplerle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Orantılılık İlkesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (Asgari oranda indirim)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi (Denetim Süresi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hapis Cezasının Ertelenmesi)

3. Ceza Dairesi 2019/8789 E. , 2019/17742 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ..."ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Katılanın yüzünde sabit ize ve hayat fonksiyonlarını müştereken orta (2.) derecede etkileyen birden fazla kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de dikkate alınarak, hakkaniyete uygun ve sonuca etkili şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Mahkemece “olayın başlangıcına kimin neden olduğu anlaşılamadığından” gerekçesiyle haksız tahrik hükümleri uygulandığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK’nin 29. maddesi gereğince asgari (¼) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
d) 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca belirlenen ve niteliği itibarıyla sanık lehine kazanılmış hak oluşturmayan denetim süresinin hükmolunan ceza miktarından az olamayacağının gözetilmemesi,
e) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.