Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/5048 Esas 2017/7853 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5048
Karar No: 2017/7853
Karar Tarihi: 21.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/5048 Esas 2017/7853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 800 TL alacağını tahsil etmek için başlattığı icra takibine itirazın iptalini istemiş. Mahkeme, davacının kısmen haklı olduğunu kabul ederek, davalının temyiz hakkının olmadığına karar vermiştir.
Kararda, temyiz hakkının parasal sınırı ve derdest davalar yönünden uygulama hükmü ile ilgili kanun maddelerine değinilmiştir. HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz hakkı sınırı 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasa ile bu sınır 2.190,00 TL'ye yükseltilmiştir. Derdest davalar yönünden kanunda açık bir uygulama hükmü bulunmamakla birlikte, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun yaptığı bir karar doğrultusunda, yerel mahkemelerce verilen hükümlerin temyizinin/incelemesinin hangi kanun hükmünün esas alınacağına karar verilmesi gerektiği vurgulanarak, davacının hakkı olan miktarın sınırı aşmadığı için, davalının temyiz hakkı olmadığı kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri: HUMK'nun 427/2 maddesi, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2017/5048 E. , 2017/7853 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 26. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 23.6.2016 gün ve 2016/5-279 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacağı olan 800 TLnin tahsili için başlattığı icra takibine itirazın iptalini istemiş, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.