Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20158 Esas 2014/1188 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/20158
Karar No: 2014/1188
Karar Tarihi: 28.01.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20158 Esas 2014/1188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren ile feri müdahil arasında ki ilişkinin asıl-alt işveren ilişkisi olduğu ve işçinin haklı neden olmadan iş akdinin feshedildiği gerekçesiyle bakiye alacaklar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçi, ihbar edildiği şirketin işçisi olup davalı şirket taşıma işini bu şirkete vermiştir. Bu durumda davalı işveren ve şirket sorumludur. Sorumluluğun başlangıcı olarak 01.06.2004 tarihi esas alınması gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddesi 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. maddesidir.
7. Hukuk Dairesi         2013/20158 E.  ,  2014/1188 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Adana 4. İş Mahkemesi
    Tarihi : 06/05/2013
    Numarası : 2011/858-2013/303

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2-Davacı, haksız olarak iş akdinin feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, genel tatil ücretlerini talep etmiştir.
    Davalı O..A.Ş, davacının kendi işçileri olmadığı gibi ihbar olunan şirket ile aralarında 4857 sayılı Yasa"nın 2.maddesi anlamında asıl-alt işveren ilişkisinin bulunmadığını, kaldı ki davalı şirketin 30.03.2004 tarihinde kurulduğunu belirterek bu tarihten önceki alacaklar yönünden dahi sorumlu olmasının mümkün olmadığını öne sürerek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davalı işveren ile feri müdahil arasında ki ilişkinin asıl-alt işveren ilişkisi olduğu, davacının iş akdine haklı neden olmadan son verildiği gerekçe gösterilerek bakiye alacaklar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Somut olayda; davacı işçi, davanın ihbar edildiği S.. A.Ş"nin işçisidir. Nitekim davalı O.. B..A.Ş ise hazır beton işi ile iştigal etmekte olup taşıma işini ise S.. A.Ş"ye vermiştir. Hal böyle olunca davalı O.. B.. A.Ş ile ihbar olunan ve katılma talebinde bulunan S... A.Ş arasında 4857 sayılı Yasa"nın 2.maddesi anlamında asıl-alt işveren ilişkisi kurulmuş olup bu halde davacı işçinin alacaklarından her iki işverende asıl-alt işveren olarak birlikte sorumludurlar. Böylesi bir durumda önem kazanan husus tarafların sorumluluğunun hangi tarihte başladığının tespitidir. Nitekim örneği dosyaya sunulan Ticaret Sicil Gazetesi örneğine göre davalı O.. B.. A.Ş 30.03.2004 tarihinde Ticaret Siciline tescil edilerek kurulmuştur. Ayrıca davalı O..B.. A.Ş ile S.. A.Ş arasında ki sözleşme de 01.06.2004 tarihinde oluşturulmuştur. Hal böyle olunca davalı O..B.. A.Ş"nin gerek kurulmasından önceki dönemde doğan gerekse ihbar olunan S..A.Ş ile arasında ki sözleşme ilişkisi başlamasından önce ki dönemde doğan işçi alacaklarından sorumlu tutulmasına yasal olarak olanak yoktur. O halde mahkemece davacı işçinin yıllık izin ,kıdem ve ihbar tazminatına ilişkin olarak davalı O.. B.. A.Ş"nin sorumluluğunun başlangıcı olarak 01.06.2004 tarihi esas alınmak suretiyle hesaplanarak davalı O.. B.. A.Ş"den tahsiline karar verilmesi gerekirken gerek davalı şirketin kurulmasından önceki döneme ilişkin gerekse davalı şirket ile ihbar olunan şirket arasında ki asıl-alt işveren ilişkisi başlamadan önceki döneme ilişkin doğan işçi alacaklarından dahi sorumlu tutulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.