13. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/4987 Karar No: 2017/7844 Karar Tarihi: 21.06.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4987 Esas 2017/7844 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2017/4987 E. , 2017/7844 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 24/11/2015 gün ve 2015/919-2015/1460 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı vekili, müvekkili bankadan davalının kredi kullandığını ve krediyi teminat altına almak maksadı ile sigorta poliçesi satın alındığını, davalı tarafın Karabağlar Tüketici Hakem Heyetine başvurarak sigorta prim tutarı ve ekspertiz masrafının iadesini talep ettiğini, hakem heyeti tarafından bu talebinin kabul edildiğini, Tüketici Hakem Heyeti kararının haksız olduğunu belirterek, ... Tüketici Hakem Heyeti’nin 12.05.2015 tarih ve 2015/27106 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, süresinde yapılmayan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dava değeri 796.29 TL"dir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 31,40 TL harcın istek halinde iadesine, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.