Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4986 Esas 2017/7843 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4986
Karar No: 2017/7843
Karar Tarihi: 21.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4986 Esas 2017/7843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, bir tüketici mahkemesinde başlatılan ve daha sonra temyiz edilen bir davaydı. Davacı, davalının bankadan kullandığı kredi masraflarının iadesi için hakem heyetine başvurduğunu, ancak hakem heyetince verilen kabul kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu savunarak Buca Tüketici Hakem Heyeti’nin 25.08.2015 tarihli kararının iptaline karar verilmesini istedi. Davalı ise davanın reddini talep etti. Mahkeme, süresinde yapılmayan itirazı reddetti ve davacının temyiz hakkı bulunmadığına hükmetti. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedildi.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- HUMK’un 427/2 maddesi: Temyizle ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğunu düzenler.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: Temyizle ilgili parasal sınırın 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL'ye çıkarıldığını düzenler.

13. Hukuk Dairesi 2017/4986 E. , 2017/7843 K.

"İçtihat Metni"

... AŞ vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 7.7.2015 gün ve 2015/131-649 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalının bankadan kullandığı kredi masraflarının iadesi için hakem heyetine başvurduğunu, hakem heyetince verilen kabul kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu belirterek, Buca Tüketici Hakem Heyeti’nin 25.08.2015 tarih, 4280559 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, süresinde yapılmayan itirazın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dava değeri 500,00 TL"dir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.