Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8402 Esas 2021/3872 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8402
Karar No: 2021/3872
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8402 Esas 2021/3872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Sanık adına vekaleten hükmü temyiz eden sanığın babası hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşıldığından temyiz istemi reddedildi. Kararda Avukatlık Kanunu'nun 35. maddesi ve CMK'nın 262. ve 317. maddeleri belirtildi. Avukatlık Kanunu'nun 35. maddesi, avukatların kanun işlerinde ve hukuki meselelerde mütalaa vermek, mahkeme, hakem veya yargı yetkisini haiz bulunan diğer organlar huzurunda gerçek ve tüzel kişilere ait hakları dava etmek ve savunmak, adli işlemleri takip etmek, bu işlere ait bütün evrakı düzenlemek, yalnız baroda yazılı avukatlara ait olduğunu belirtirken, CMK'nın 262. maddesi, şüpheli veya sanığın yasal temsilcisi ve eşinin şüpheli veya sanığa açık olan kanun yollarına süresi içinde kendiliklerinden başvurabileceğini ifade eder. CMK'nın 317. maddesi ise gerekirse avukat atanma talebinde bulunulabileceğini ifade eder.

12. Ceza Dairesi 2019/8402 E. , 2021/3872 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ...’a vekaleten ... tarafından temyiz edilmekle, dosya gereği düşünüldü:
Avukatlık Kanununun 35. maddesindeki “Kanun işlerinde ve hukuki meselelerde mütalaa vermek, mahkeme, hakem veya yargı yetkisini haiz bulunan diğer organlar huzurunda gerçek ve tüzel kişilere ait hakları dava etmek ve savunmak, adli işlemleri takip etmek, bu işlere ait bütün evrakı düzenlemek, yalnız baroda yazılı avukatlara aittir.” şeklindeki düzenleme ve CMK"nın 262. maddesindeki “Şüpheli veya sanığın yasal temsilcisi ve eşi, şüpheli veya sanığa açık olan kanun yollarına süresi içinde kendiliklerinden başvurabilirler. Şüphelinin veya sanığın başvurusuna ilişkin hükümler, bunlar tarafından yapılacak başvuru ve onu izleyen işlemler için de geçerlidir.” şeklindeki düzenlemeler gereğince, sanık adına vekaleten hükmü temyiz eden sanığın babası ...’ın hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 26.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.