Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası taleplerinin reddi ile ziynet ve eşya alacağına ilişkin verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Hükmü temyiz eden davalı, temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Davalının temyiz harç ve giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığı, dosyada mevcut mali durumuyla ilgili araştırma tutanağında da herhangi bir işi ve geliri ile malvarlığının bulunmadığının tespit edildiği görülmekle adli yardım talebi, açıkça dayanaktan yoksun bulunmadığından kabulü ile "temyiz harç ve giderlerinden geçici olarak muafiyete" münhasır olmak üzere adli yardımdan yararlandırılmasına (HMK m.336/3) karar verilip, temyiz itirazlarının incelenmesi gerekmiştir.
2- Mahkemece davalı kadının tamamen kusurlu olduğundan bahisle erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de mahkemece davalı kadına yüklenen kusurlu davranışlara erkek tarafından vakıa olarak dayanılmamıştır. Usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen ve çekişmeli olarak belirlenmeyen (HMK m. 137, 140/3, 187) vakıa esas alınarak karar verilemez. Bu durumda mahkemece, davacı yanca usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan bir vakıa esas alınarak davalı kadına kusur yüklenilmesi doğru olmamıştır. Ayrıca mankemenin de kabulünde olduğu üzere davalı kadın tarafından erkeğe isnat edilen kusurlu davranışlar da ispat edilememiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında, mahkemece yukarıda açıklanan sebeplerle her iki tarafa da yüklenecek kusurlu bir davranış ispatlanamadığı halde, ispatlanamayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken davalı kadın tamamen kusurlu kabul olunarak davacı erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Ne var ki, bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.






3- Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,
davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b) Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK m. 175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 3/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı adli yardımdan yararlandığından ve temyizinde haklı bulunduğundan, temyiz harç ve giderlerinin karşı tarafa yükletilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2017 (Per.)