Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/21784 Esas 2017/7815 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/21784
Karar No: 2017/7815
Karar Tarihi: 21.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/21784 Esas 2017/7815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 1036,33 TL alacağı olan icra takibine itiraz etmiş ancak mahkeme davanın usulden reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 YTL'yi geçmediği için HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
5219 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2 maddesi temyiz ile ilgili parasal sınır olarak 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 YTL'ye yükseltilmiştir. Derdest davalar yönünden uygulanacak hükümler konusunda açık bir uygulama yoktur ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararlarına göre, temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelikse, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmü esas alınmalıdır.

13. Hukuk Dairesi 2015/21784 E. , 2017/7815 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... ve diğerleri vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 11.12.2012 gün ve 2012/79-604 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacağı olan 1036,33 TL.nin tahsili için başlattığı icra takibine itirazın iptalini istemiş, mahkemece, davanın usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.