Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Satış yapıldığı iddia edilen çocuk parkının TCK 188/4-b maddesinde belirtilen “okul, yurt, hastane, kışla veya ibadethane gibi tedavi, eğitim, askeri ve sosyal amaçla toplu bulunulan bina ve tesisler” kapsamında olmadığı da göz önüne alınarak olay yeri basit krokisine göre; sanığın suça konu uyuşturucu maddelerle yakalandığı yerin diyaliz merkezine yaklaşık 150 metre mesafesinin olduğu belirtilmiş ise de; uzaklığın mutad yöntemlerle (yaya, bisiklet, otomobil) ulaşılabilecek mesafe olup olmadığı, suç yeri ile diyaliz merkezi arasındaki uzaklığın hangi yöntemle ölçümleme yapılarak mesafenin belirlendiği anlaşılamadığından Özel FMC Adana Yüreğir Diyaliz Merkezi"nin suç tarihinde çalışıp çalışmadığı, diyaliz merkezi olduğu belirtilen yerin, bu fıkra kapsamında sayılan yerlerden olup olmadığına ilişkin mahalinde araştırma yapılarak niteliği belirlendikten sonra TCK"nın 188. Maddesinin 4. fıkrası kapsamında kalıyorsa, mesafe ölçümü de yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-. Adli emanetin 2016/5612 sırasına kayıtlı uyuşturucu maddenin ve numune olarak alınan şahit numunenin “TCK 54/4” maddesi yerine “TCK 54/1-4” maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 58 ve 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddelerine göre; birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması durumunda bunlardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren ve ikinci kez mükerir hükümlerinin uygulanmasını gerektiren Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2010/9 esas ve 2010/71 karar sayılı 6 yıl 3 ay hapis cezası içeren ilamı yerine Adana 10. Asliye Ceza
4-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca infaz sırasında tekerrüre esas alınan ceza miktarının 1 yıl 3 ay olarak dikkate alınarak kazanılmış haklarının saklı tutulmasına,
11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi