Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/1397 Esas 2019/9124 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1397
Karar No: 2019/9124
Karar Tarihi: 08.10.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/1397 Esas 2019/9124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir trafik kazası sonucunda destekten yoksun kalanların tazminat davasını ele almaktadır. Davacılar, kazada hayatını kaybeden kişiyle ilgili olarak davalıdan destekten yoksun kalma tazminatı ve cenaze masraflarının tahsilini talep etmişlerdir. Mahkeme, iddia, savunma ve delilleri değerlendirerek davayı kabul etmiştir. Ancak, davalının temyiz başvurusunda bulunması üzerine, Yargıtay bu kararı incelemiş ve karardaki maddi tazminat yönündeki belirlemelerinde bir usulsüzlük bulunmadığı sonucuna varmıştır. Temyiz başvurusunun reddedilmesine karar verilmiştir. Kararda yer verilen kanun maddeleri 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesidir. Bu maddeler, tazminat miktarının belirlenmesinde kesinlik sunumu yapılmasını ve mahkeme kararlarının kesin niteliğini vurgulamaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2017/1397 E. , 2019/9124 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklı destekten yoksun kalma davası üzerine yapılan yargılama sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kabulüne dair hüküm davalı vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 20/07/2011 tarihinde davacıların desteği ..."in yolcu olarak bulunduğu aracın kaza yapması neticesinde vefat etmesi sebebiyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla eş için 500,00 TL, her bir çocuk için ayrı ayrı 100,00"er TL destekten yoksun kalma tazminatı ve 100,00 TL cenaze ve defin giderinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Islahla talebini 118.058,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı şirket vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan deliller değerlendirilerek davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sunuru 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Temyize konu davacılar ... ve ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden verilen karar, anılan Yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kabul edilen miktar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği
gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı vekilinin davacı Ahmet ve İbrahim lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 7.811,69 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 08/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.