MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından; her iki davaya yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının kişilik haklarının saldırıya uğramadığı, boşanma yüzünden maddi menfaatlerinin zedelenmediği gerekçesiyle davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, reddedilen ve onanarak kesinleşen erkeğin boşanma davasında,erkeğin hiç bir neden yok iken müşterek evi terk edip gittiği, eşi ve müşterek çocuğu ile ilgilenmediği, erkeğin ailesine karşı ilgisiz olduğu, evlilik birliğinin kendisine yüklediği yükümlülükleri yerine getirmediği, evin elektrik faturalarının ödenmemesi nedeni ile kadın hakkında icra takibi yapıldığı, taraflar arasındaki sorunun erkeğin tutum ve davranışlarından kaynaklandığı ve erkeğin tamamen kusurlu olduğu belirlenmiş ve kadın lehine kesin hüküm oluşmuştur. Boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda erkeğin eylemleri kadının kişilik haklarına saldırı teşkil edecek mahiyettedir. Boşanma sonucu kadın eş en azından eşinin maddi desteğini yitirmiştir. Boşanma ile kadının mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenmiş olup kadın lehine TMK 174/1-2 maddesi şartları oluşmuştur. O halde mahkemece tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusur durumu, hakkaniyet kuralları dikkate alınarak davalı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı erkek dava dilekçelerinde boşanma talebinin yanında davalı kadın ve ortak çocuk yararına bağımsız tedbir nafakası davası nedeniyle hükmedilmiş olan tedbir nafakalarının kaldırılmasını talep etmiştir. Bu istek boşanmanın eki niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Yatırılan başvurma harcı bu isteği de kapsar. Mahkemece bu taleple ilgili nispi ilam harcının Harçlar Kanununun 30-32. maddeleri gereğince tamamlanması için davacıya süre verilmesi, harç tamamlandığı takdirde tüm deliller birlikte değerlendirilerek gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi, aksi halde Harçlar Kanununun 30. maddesinde gösterilen usul çerçevesinde hareket edilmesi gerekirken, bu yön nazara alınmadan yargılamaya devamla işin esasına girilip yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2017(Prş.)