Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21915 Esas 2019/19760 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/21915
Karar No: 2019/19760
Karar Tarihi: 23.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21915 Esas 2019/19760 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız bir nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı ve izin ücreti talep etmiştir. Davalı işveren ise iş sözleşmesinin sık sık rapor alması sebebiyle haklı nedenle sonlandırıldığını savunmuştur. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı işveren tarafından sunulan istirahat raporları ve maillerde işçinin birbiri ardına aldığı raporlar göz önünde bulundurularak kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Karara göre; işçinin hastalık ve kaza gibi nedenlerle işine gidemediği istirahatli sürelerin ihbar önelini altı hafta aşmasına kadar geçecek süre kıdemden sayılabilirken, bu süreyi aşan süreler kıdem hesabında dikkate alınmaz. İşverenin anılan süre sonunda iş akdini feshetmemiş olması raporlu geçen sürenin tamamının kıdem tazminatı hesabına dahil edilmesini gerektirmez.
Kanun maddeleri: İş Kanunu Madde 17, Madde 20.

22. Hukuk Dairesi 2016/21915 E. , 2019/19760 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın fesih edildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin sık sık rapor alması sebebiyle haklı nedenle sonlandırıldığını, ödenmemiş işçilik alacağı bulunmadığını savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında kıdem tazminatına esas hizmet süresinin belirlenmesinde uyuşmazlık mevcuttur.
İşçinin hastalık ve kaza gibi nedenlerle işine gidemediği istirahatli sürelerin, ihbar önelini altı hafta aşmasına kadar geçecek süre kıdemden sayılır. Bu süreyi aşan süreler ise kıdem hesabında dikkate alınmaz. İşverenin anılan süre sonunda iş akdini feshetmemiş olması raporlu geçen sürenin tamamının kıdem tazminatı hesabına dahil edilmesini gerektirmez.
Somut olayda davalı tarafından dosya içerisine sunulan davacıya ait istirahat raporları ve davacının raporlu olduğunun belirtildiği maillerde davacının birbiri ardına aldığı raporların olduğu anlaşılmakatadır. Bu durumda her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda hizmet süresi 18.02.2014 - 09.03.2015 tarihleri arasında 1 yıl 21 gün olarak tespit edilmiş ise de davacının almış olduğu raporların ihbar süresini altı hafta aşan kısmının tazminata esas süreye eklenmesi mümkün değildir. Bu husus gözetilmeden hazırlanan bilirkişi raporuna itibar ile karar verilmesi de hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.