Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın boşanma dava dosyasında dava dilekçesi ile boşanma talebi yanında evlilik içinde kredi kartı borçlarını kapatması amacıyla 2.500 TL parayı davalıya borç olarak verdiğini ve davalının geri ödemediğini iddia ederek faizi ile birlikte bu paranın tahsilini talep etmiştir. Dava açılırken yatırılmış olan boşvurma harcı, dava dilekçesinde yer alan bağımsız taleplerin tümünü kapsar. Davacının boşanma davasının eki niteliğinde olmayan bu talebi hakkında boşanma davasından tefrik kararı verilmiş, davacının nisbi harcı yatırması üzerine ayrı esasa kayıt edilmiştir. Olayları açıklamak taraflara, hukuki nitelendirme hakime aittir. Davacı tarafından talep olunan iş bu alacak istemi Borçlar Hukukundan kaynaklanmaktadır. Talep Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair 4787 sayılı Kanunun 4. maddesinde yer alan aile hukukundan kaynaklanan dava ve işlerden olmayıp, bu istek ile ilgili Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir. Görev kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her aşamasında re"sen gözetilir. Bu bakımdan, davacının bu talebi ile ilgili olarak görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmesi ve yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2017(Prş.)