İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/16095 Esas 2014/6203 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2012/46395
Mahkemesi : Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17.11.2011
Numarası : 2011/101 - 2011/182
Suç : İftira

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- İftira suçunun oluşabilmesi için failin yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesi gerektiği, somut olayda; sanıktan yarım saat önce S.. D.. isimli başka bir sürücünün de polis memurlarının kendisinden 3 TL para istediklerini ihbar etmesi, sanığın ve S.. D.."in ihbarları üzerine mağdurlar hakkında başlatılan disiplin soruşturması sonunda haklarında idari yaptırım uygulanması şeklindeki bu somut olguları karşısında sanığın mağdurların ısrarı ile şikayetten vazgeçmiş olmasının yüklenen suçu işlediği şeklinde kabul edilemeyeceği gözetilmeden anayasal şikayet ve ihbar hakkını kullandığı anlaşılan sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule ve uygulamaya göre de;
a) TCK"nın 267. maddesinin 7. fıkrasının Anayasa Mahkemesinin 17.11.2011 tarih ve 2010/115-2011/154 sayılı kararıyla iptaline karar verilip söz konusu kararın 17.03.2012 tarih ve 28236 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak hükümden sonra 17.03.2013 tarihinde yürürlüğe girdiği ve iptal edilen fıkra ile ilgili yasal bir düzenlemenin de yapılmamış olması karşısında aynı maddenin birinci fıkrası gereğince ceza tayin edilebileceği gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Hukuksal anlamda tek bir fiil ile mağdurlara iftirada bulunduğu iddia edilen sanık hakkında aynı nev"iden fikri içtima hükümleri gereğince bir cezaya hükmolup, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerektiği gözetilmeden iki kez ceza tayini,
c) Mağdurlar hakkındaki iftirasından soruşturma aşamasında döndüğü kabul edilen sanığın iftira suçundan açılan davanın kovuşturması aşamasında mağdurlara isnat ettiği eylemin doğru olduğunu iddia etmesi iftiradan dönme isteğinden vazgeçtiğini göstereceğinden hakkında TCK"nın 269/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağının düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.