Bürosunun 2014/8776 soruşturma sayılı dosyasının yapılan incelemesinde davacının Türkiye Cumhuriyeti - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2050 Esas 2020/7300 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2050
Karar No: 2020/7300
Karar Tarihi: 21.12.2020

Bürosunun 2014/8776 soruşturma sayılı dosyasının yapılan incelemesinde davacının Türkiye Cumhuriyeti - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2050 Esas 2020/7300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın türünün yanlış gösterildiği bir yazım hatası düzeltildikten sonra, davacının tazminat talebinin reddedilmesine karar verildiğini belirten karar temyiz edildi. Ancak, yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılması kararlaştırıldı. Davacının talebinin dayanağı olan suç dosyasının incelenmesi sonucunda, davacının kanuni gözaltı süresi içinde hakim önüne çıkartılmadığı iddiasının dava esasıyla ilgili olmadığı ve tazminat davasına esas işlemlerde usulsüzlük bulunmadığı sonucuna varıldı. Davacının haksız olarak gözaltında tutulduğuna yönelik temyiz itirazları reddedildi ve karar oybirliğiyle onandı.
Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 91/3. maddesi yasal gözaltı süresinin uzatılması usulünü düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/2050 E. , 2020/7300 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 13/04/2015
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında dava türünün "Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş, davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama giderlerinin davacıya yüklenilmesi yerine, kamu üzerinde bırakılmasına karar verilmesi, temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Tazminat talebinin dayanağını oluşturan .... Cumhuriyet Başsavcılığı Terör ve Örgütlü Suçlar Bürosunun 2014/8776 soruşturma sayılı dosyasının yapılan incelemesinde davacının Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini Ortadan Kaldırmaya veya Görevini Yapmasını Engellemeye Teşebbüs Etme, Devletin Gizli Kalması Gereken Bilgilerini Siyasal veya Askeri Casusluk Amacıyla Temin Etme suçlarından 13.04.2015 tarihinde saat 11:30’da gözaltına alındığı, gözaltı kararının Ceza Muhakemesi Kanununun 91/3. maddesi uyarınca usulüne uygun olarak her defasında bir günü geçmemek üzere üç gün süreyle uzatılmasına karar verildiği, en son gözaltı süresinin 17.04.2015 saat 11:30’da sona erdiği ve tutuklanması talebiyle Sulh Ceza Hakimliğine sevk edildiği, Sulh Ceza Hakimliğince yasal gözaltı süresi dolmadan 17.04.2015 günü saat 09:38 itibariyle işlem başlatıldığı anlaşılmakla;
Gözaltı süresi yasada açıkça belirtilmiş olup, yasadaki bu süre içinde hakim önüne çıkarılıp, çıkarılmadığının saptanmasının davanın esasıyla herhangi bir ilgisi bulunmadığı gibi bu konudaki talepler hakkında karar verilmesi için davanın esası hakkında karar verilmesine de gerek bulunmamaktadır. Davacının kanuni gözaltı süresi içerisinde hakim önüne çıkartılmadığına ilişkin iddianın davanın esasıyla ilgili olmaması sebebiyle dava dilekçesinde belirtilen bu hususla ilgili olarak tazminat davası açılabileceği mahkeme tarafından dikkate alınmamış ise de, tazminat davasına esas işlemlerde herhangi bir usulsüzlük bulunmadığına ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacının haksız olarak gözaltında tutulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.