Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkilleri ile davalı banka arasında akdedilen 15.02.2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesi uyarınca ödenmekte olan kira bedelinin rayiç kira bedelinin çok altında kaldığını ileri sürerek yıllık kira bedelinin 15.02.2014 tarihinden itibaren yıllık net 130.000,00 TL’ye çıkartılmasına karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde, iş bu sözleşmenin taraflarının tacir sıfatına haiz olduğunu, tacirlerin TBK’nun 138.maddesi uyarınca uyarlama talebinde bulunamayacağını, mahkemece sözleşmeye bağlılık ilkesinin esas tutulması gerektiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, sözleşmenin edimleri arasındaki dengeyi bozan olağanüstü bir durumun yaşanmadığı, dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgedeki kira bedellerinin artmış olmasının tek başına kira bedelinin uyarlanmasını gerektirmeyeceği, gerekçesiyle davacı vekili tarafından 10 yıllık kira sözleşmesinin bitimine 4 yıl kala açılan kira uyarlama davasında uyarlama koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya dayanak 15.02.2008 başlangıç tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile kiralananın banka hizmet binası olarak kullanılmak üzere yıllık net 22.500,00 TL bedelle kiralandığı görülmektedir. Kira sözleşmesinin 27.maddesinde ise “kira bedeline 15.02.2010 tarihinden itibaren her yıl on iki aylık ortalama değişim oranında ayrıca bir ihbara gerek olmaksızın zam yapılacaktır” şeklinde kira parasının nasıl artırılacağına ilişkin düzenleme mevcuttur. Davacı vekili de dava dilekçesinde kira bedelinin emsal kira bedelleri gözönüne alınarak artırılmasını talep etmiştir. Bu durumda mahkemece tespiti istenen dönemin 10 yıllık sözleşme süresi içinde bulunduğu ve 6217 sayılı Yasa"nın Geçici 2. maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasa"nın 53. maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanun"unda tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 sayılı Türk Borçlar Kanun"unun 344. maddesinin tacir olan davalının sıfatı gereğince 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı da dikkate alınarak hak ve nesafet ilkesine göre kira parasının tespiti istenemeyeceğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi
./..




gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru değil ise de, sonucu itibariyle doğru olan hükmün gerekçesinin değiştirilerek yukarıda açıklanan gerekçeyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK 438. maddesi gereğince değiştirilerek ve düzeltilerek ONANMASINA ve aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden alınmasına, 28/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.