
Esas No: 2014/1071
Karar No: 2014/1160
Karar Tarihi: 28.01.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1071 Esas 2014/1160 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Taraflar arasında görülen dava sonucu verilen direnme kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle Dairemizin 6352 sayılı Kanun"un 40.maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun Geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 20.10.2008 tarihinde emekli olduğunu, 29.04.2002 tarihinde pazarlama müdürlüğü görevine vekaleten atandığını, emekli olduğu tarihe kadar bu görevini sürdürdüğünü, bu görev gereği maaşının ödenmediğini, idari uzman-şef maaşı ödendiğini, 1.500,00 TL maaş farkı bulunduğunu belirterek bakiye ücret alacağı, ilave tediye fark ücreti ve ikramiye fark ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davacıya aynı yer müdürü bulunmadığı zamanlarda kullanılmak üzere 29.04.2002 tarihi itibariyle geçici 1. dereceden imza yetkisi verildiğini, 08.10.2008 tarihli fesih bildirimi ile iş sözleşmesini feshettiğini, 20.10.2008 tarihli ibraname ile de şirketi ibra ettiğini, bordrolari ihtirazı kayıtsız imzaladığını, kapsam dışı personel yönetmeliğine göre de talepte bulunamayacağını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece “...davacıya ... 3. Bölge İnsan Kaynakları Müdürlüğü"nün 03.05.2002 tarihli yazısı ile müdür bulunmadığı zamanlarda kullanılmak üzere geçici birinci dereceden imza yetkisinin verilmesinin uygun görüldüğünün İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı"nın 29.04.2002 günlü yazısı ile bildirildiği ve davacının emekli olduğu 20.10.2008 tarihine kadar pazarlama müdürlüğü görevini de vekaleten yürüttüğü tespit edilmiş olmakla hükme esas alınan 14.09.2012 tarihli bilirkişi raporundaki değerlendirme ve miktarlara göre idari uzman-şef kadrosu ile pazarlama müdürlüğü kadrosu arasındaki maaş farkları ile ilave tediye farkı ile ikramiye fark ücretine hak kazanacağı kanaat-sonucuna varılarak açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizin 28/02/2013 gün ve 2013/2221 Esas, 2013/1890 Karar sayılı kararı ile davacıya idari uzman pozisyonu üzerinden yapılan ödemelerin doğru olduğu, davacının ücret, ilave tediye ve ikramiye fark alacağına hak kazanmadığıgerekçesi ile karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “..bozma öncesi gerekçede belirtildiği üzere davacıya ... 3. Bölge İnsan Kaynakları Müdürlüğünün 03.05.2002 tarihli yazısı ile müdür bulunmadığı zamanlarda kullanılmak üzere geçici birinci dereceden imza yetkisinin verilmesinin uygun görüldüğünün İnsan Kaynakları Daire Başkanlığının 29.04.2002 günlü yazısı ile bildirildiği ve davacının emekli olduğu 20.10.2008 tarihine kadar pazarlama müdürlüğü görevini de vekaleten yürüttüğü tespit edilmiş olmakla mahkemenin 2008/953 E. ve 2010/530 K. Sayılı emsal ilamını onayan Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 07.10.2013 gün, 2011/28301 E. ve 2013/25079 K. sayılı emsal ilamı da değerlendirildiğinde davacının fiilen yürütülen görevinin geçici olduğundan bahsedilemeyeceği, hükme esas alınan 14.09.2012 tarihli bilirkişi raporundaki değerlendirme ve miktarlara göre idari uzman-şef kadrosu ile pazarlama müdürlüğü kadrosu arasındaki maaş farkları ile ilave tediye farkı ile ikramiye fark ücretine hak kazanacağı kanaat-sonucuna varılarak mahkemece verilen 06.12.2012 tarih, 2011/260 E. 2012/1897 K. sayılı kararda direnilmesine karar verilmiştir.
Davacının müdürlük görevini vekaleten yürüttüğü sürenin uzunluğu, emsal dosya dikkate alındığında Dairemizin bozma kararının yerinde olmadığı direnme kararının doğru olduğu anlaşılmakla dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA,fazla alınan temyiz harcının davalıya iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.