MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan T.C. ... avukatı ile ... Temizlik İşl. Tic. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin belirsiz süreli iş sözleşmesiyle 1992 yılında davalı T.C. Sağlık Bakanlığına bağlı Trabzon Numune Hastanesi işyerinde taşeron işçisi olarak çalışmaya başladığını, daha sonra aynı koşullarla çalışmasını kesintisiz olarak sürdürürken 2012 yılının Temmuz ayında emeklilik için dilekçe verdiğini ve 03.08.2012 tarihinde emekli olduğunu, kendisine kıdem süresi için kıdem tazminatı ödenmediğini, haftanın 6 günü 9 saat boyunca çalıştığını, hafta tatili alacakları, ulusal ve dini bayram alacakları, izin ücreti alacaklarının işverenlere yapılan tüm başvurulara karşın ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. ... vekili, öncelikle davacı taraf ile T.C. ... arasında her hangi bir iş akdi ya da akit kabul edilebilecek hukuki ilişki bulunmadığından husumet yokluğundan red kararı verilmesi gerektiğini, davanın zamanaşımına uğradığını ve bu nedenle de reddi gerektiğini, Kamu İhale Genel Tebliğine göre davanın müvekkili yönünden kabulü halinde mükerrer ödeme yapılmış olacağını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Başkan İnş. Tur. Nak. Tic. Ltd. Şti. vekili, dava konusu olayda müvekkili firmanın İş Kanunu hükümlerine göre işveren veya işveren vekili sıfatı bulunmadığını, davacı tarafın müvekkili şirkette 3 ay çalışması dışında başka çalışması olmadığını, ... kayıtlarından bu durumun anlaşılacağını, dolayısıyla müvekkili firma açısından davanın husumetten reddedilmesi gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... .... San. Tic. Ltd. Şti., davaya cevap vermemiştir.
Davalı ... İnş. Nakl. Otom. San. Tic. Ltd. Şti, davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalılar T.C. ... ve ... .... San. Tic. Ltd. Şti. temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar T.C. ... ve ... .... San. Tic. Ltd. Şti."nin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde, davalı işyerinde haftanın 6 günü 9 saat boyunca çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Bilirkişi tarafından davacının haftanın 6 günü 1 saat ara dinlenmesi ile 07.30-18.00 saatleri arasında çalıştığı, bu şekilde davacı işçinin günlük 9,5 saat, haftalık 57 saat çalışarak 12 saat fazla mesai yaptığı belirlemesi yapılıp buna göre fazla mesai talebi hüküm altına alınmıştır.
Davacının talebi ile bağlı kalınarak günlük net 9 saat çalıştığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma hesabı yapılması gerekirken, HMK’nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşılarak günlük 9,5 saat üzerinden fazla mesai hesabı yapılması hatalıdır.
3-Dava belirsiz alacağın bir türü olan kısmi eda külli tespit davası olarak açılmış olup, bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Bu itibarla kıdem tazminatı dışındaki alacaklar bakımından dava dilekçesi ile istenen kısma dava, ıslah (talep arttırımı) ile artırılan miktarlar bakımından ise ıslah (talep arttırımı) tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
4-4857 sayılı İş Kanununun 120 nci maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. İş sözleşmesinin ölüm ya da diğer nedenlerle son bulması faiz başlangıcını değiştirmez. Ancak, yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu ve yaşlılık aylığı bağlandığını belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Yaşlılık aylığı bağlandığına ilişkin belge işverene bildirilmemişse, işverence kıdem tazminatı olarak ilk taksitin ödendiği tarih bakiye kıdem tazminatı için faiz başlangıcı sayılmalıdır. Böyle bir taksit ödemesi de olmadığı durumlarda faiz başlangıcı, davanın açıldığı ya da icra takibinin yapıldığı tarihtir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tarafından bağlı bulunduğu kurum ya da sandıktan tahsis yapıldığına dair yazının işverene bildirildiği hususu ispat edilemediğinden, kıdem tazminatı alacağına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken fesih tarihi olan 03/08/2012 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 19/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.