Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9881 Esas 2019/17695 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9881
Karar No: 2019/17695
Karar Tarihi: 03.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9881 Esas 2019/17695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükümlerini incelerken, kesinleşen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de hüküm olduğunu belirledi ve temyiz istemini reddetti. Ancak, mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedilmesine rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve adli sicil kaydının incelemesinde ertelemeye engel bir suçun olduğu göz önünde bulundurulmayarak erteleme kararının alınması bozmayı gerektirdi. Kararda TCK'nin 53. ve 58. maddeleri detaylı olarak ele alındı. Kanunlar şu şekildedir:
- 6217 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik CMK’nin 272/3-a maddesi
- 6723 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 58. maddeleri

3. Ceza Dairesi 2019/9881 E. , 2019/17695 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın, müştekiler ... ve ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı itibarıyla, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü;
a) 6217 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik CMK’nin 272/3-a maddesi gereğince kesin olduğu,
b) 6723 sayılı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereğince, İstinaf Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, bu kararlar kesinleşinceye kadar eski CMUK’un 305 ila 326 maddelerinin halen yürürlükte olması dikkate alınarak, verilen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de kesin olduğu belirlendiğinden,
Sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince, yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanığın, müşteki ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve yine UYAP ortamında alınan güncel adli sicil kaydının incelemesinde, kasıtlı suçtan verilmiş 3 aydan fazla hapis cezasına dair ilamının ertelemeye engel olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nin 51. maddesine göre ertelenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesine aykırı olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm metninden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.