Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın, hükmün müdafii tarafından 24/06/2016 tarihinde temyiz edilmesinden sonra, 22/07/2016, 26/07/2016, 29/07/2016 ve 18/11/2016 tarihli dilekçeleri ile hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün onanmasını talep ettiği; ancak dilekçe tarihlerinde halen on sekiz yaşını doldurmamış olduğu ve sanık müdafiinin de temyizden vazgeçme isteminde bulunmadığı anlaşılmakla; CMK"nın 266. maddesinin 3.bendinde "150 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, kendisine müdafii atanan şüpheli veya sanıklar yararına kanun yoluna başvurulduğunda veya başvurulan kanun yolundan vazgeçildiğinde, şüpheli veya sanık ile müdafiinin iradesi çelişirse müdafiinin iradesi geçerli sayılır." hükmü uyarınca, sanık müdafiinin iradesi geçerli sayılarak, sanığın temyizden vazgeçmeye ilişkin dilekçeleri temyiz incelemesinde değerlendirmeye alınmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.