Mahkemesi : Adana 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 25/04/2013
Numarası : 2011/606-2013/284

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı S.. B.. vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili davacının davalıya ait hastanede çalışırken iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini, davacının temizlik işçisi olmasına rağmen davalı bakanlığın asıl işi olan hasta bakıcılık işinde de çalıştırıldığını, bu nedenle davalı ile dava dışı alt işverenler arasında yapılan hizmet alım sözleşmesinin muvazaalı olduğunu, ayrıca fazla mesai yaptığını, milli bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kulanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davalının asıl işveren olmayıp ihale makamı olduğunu, husumet yöneltilemeyeceğini, davacının iddialarının yerinde olmadığını, ayrıca alacaklarının zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının emeklilik nedeni ile işten ayrıldığı, kıdem tazminatına hak kazandığı, bilirkişi raporunda hesap edilen alacaklarının bulunduğu, ayrıca davacının davalı bakanlığın asıl işlerinden olan hastabakıcılık işinde çalıştırıldığı, bu işin alt işverene verilemeyeceği, davacının bu nedenle bakanlığın işçisi sayılması gerektiği, ilave tediyeye hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında fazla mesai ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının esas itibari ile 07.00-18.00 saatleri arasında çalışarak fazla mesai yaptığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık anlatımlarına göre davacının 07.00-19.00 saatleri arasında 12 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenmenin mahsubu ile haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı, ayda iki hafta tatilinde çalışılan süreden 1 saat eklendiğinde haftalık fazla mesainin 19 saat olduğu belirtilerek fazla mesai ücreti hesap edilmiş, mahkeme bu miktardan hakkaniyet indirimi yapılarak alacak hüküm altına alınmıştır.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının 07.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını belirterek talebinin sınırlarını çizdiği halde, 6100 sayılı HMK"nun 26.maddesine aykırı biçimde talep aşılarak davacının 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ücretinin hesap edilmesi hatalı olmuştur.
3-Kıdem tazminatına işletilen faizin başlangıç tarihi konusu taraflar arasında ihtilaflıdır.
Dava dosyası içeriğinden davacının iş akdinin emeklilik nedeni ile sona erdiği anlaşılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 120. maddesi yollamasıyla yürürlükte olan 1475 sayılı Yasanın 14. maddesinin 4. bendinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla ayrılması halinde kıdem tazminatına hak kazanılabileceği hükme bağlanmıştır. O halde anılan bent uyarınca fesih bildiriminde bulunulabilmesi için işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandık hükümlerine göre yaşlılık, emeklilik, malullük ya da toptan ödemeye hak kazanmış olması gerekir. Bundan başka işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa bahsi geçen işlemler için başvurması ve bu yöndeki yazıyı işverene bildirmesi gerekir. Böylece işçinin yaşlılık, emeklilik, malullük ve toptan ödeme yönlerinden bağlı bulunduğu mevzuata göre hak kazanıp kazanmadığı denetlenmiş olur. Öte yandan işçinin, sosyal güvenlik anlamında bu hakkı kazanmasının ardından ilgili kurum ya da sandığa başvurmaksızın kıdem tazminatı talebiyle işyerinden ayrılması ve bu yolla hakkın kötüye kullanılmasının önüne geçilmiş olur. İşçi tarafından bağlı bulunduğu kurum ya da sandıktan tahsise ya da tahsis yapılabileceğine dair yazının işverene bildirildiği anda işverenin kıdem tazminatı ödeme yükümü doğar ve faiz başlangıcı da bu tarih olarak esas alınmalıdır.
Dosya içinde davacının emeklilik nedeni ile bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan tahsise ya da tahsis yapılabileceğine ilişkin yazıyı işverenlere bildirdiği yönünde bir kayıt ya da belge bulunmamaktadır. Böyle bir belgenin varlığı halinde kıdem tazminatı için faize işverene bildirim tarihinden; aksi halde dava tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekirken bu yön üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 28.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.