Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/16651 Esas 2019/9112 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-K A R A R-
Davacı vekiline gerekçeli kararın ve temyiz dilekçelerinin TK"nın 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği görülmektedir. Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre "Tebligat, tebliğ yapılacak kişinin bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki, kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebliğ yapılması caizdir. (Ek fıkra:11.01.2011-6099 SK/3.md) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi (Ek fıkra 11.01.2011-6099 SK /5.md) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli ayrılmış dahi olsa, tebliğ memuru imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır" hükmünü içermektedir.
Somut olayda, davacı vekiline gerekçeli karar ve temyiz dilekçeleri tebligat zarflarının üzerinde mernis şerhi bulunmadığı halde TK 21/2"ye göre tebliğ edilmiş
olup, tebliğ yapılan adresin tebliğ tarihinde davalının mernis adresi olup olmadığı bilinmediği gibi mernis şerhi bulunmaksızın o adrese TK 21/2"ye göre tebliğ yapılması tebligat yasası hükümlerine uygun değildir.
Açıklanan Yasa hükmüne göre, davacı vekiline gerekçeli kararın ve temyiz dilekçelerinin usulüne uygun şekilde tebliği ile temyiz süresinin beklenilmesi, ondan sonra temyiz incelemesinin yapılması için gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 08/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.