Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve kadın lehine takdir edilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, davalı-karşı davacı erkek boşanmaya sebep olan olaylarda daha ağır kusurlu kabul edilerek karşılıklı açılan boşanma davalarının kabulüne karar verilmiş ise de; davacı-karşı davalı kadın, dava dilekçesinde tanık deliline dayanmamış, cevaba cevap dilekçesi de vermemiştir. Açıklanan sebeplerle, davacı-karşı davalı kadın boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğundan boşanma davasının reddi gerekirken, kabulü doğru görülmemiştir. Ne var ki, hükmün bu bölümü temyizin kapsamı dışında bırakıldığından bu husus bozma sebebi yapılmamış, tenkit edilmekle yetinilmiştir.
2- Davalı-karşı davacı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 119/1-e ve f maddesi uyarınca davacı, davanın dayanağı olan bütün vakıaları ve bunlara ilişkin delillerini sıra numarası altında ve açık özetleriyle birlikte dava dilekçesine yazmalıdır. Davacı dava dilekçesi ile iddia ettiği vakıaları hangi delilllerle ispat edeceğini bildirmek zorundadır. Dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında tanık deliline dayanmayan davacı-karşı davalı kadına ön inceleme duruşmasında delillerini bildirmesi için süre verilmesine gerek bulunmamaktadır. Davacı-karşı davalı kadın, dava dilekçesinde tanık deliline dayanmamış, cevaba cevap dilekçesi de vermemiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı-karşı davalı kadının mahkemece belirlenen ve kesinleşen kusurlu davranışları yanında, eşine hakaret ettiği ve boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan sebeplerle davacı-karşı davalı kadın tarafından dayanılmayan tanıkların beyanlarına göre, davalı-karşı davacı erkeğe kusur izafesi yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
b-Yukarıda 2-a bendinde açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davacı-karşı davalı kadın tamamen kusurlu olup, yararına koşulları oluşmadığı halde maddi- manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) ve yoksulluk nafakası (TMK m. 175) takdiri doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-a ve 2-b bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.03.2017 (Çrş.)