Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Muhtelif suçlardan Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.06.2013 tarihli ve 2013/356 değişik iş sayılı içtima kararı 6 yıl 6 ay 10 gün hapis cezasına hükümlü ...’un, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/1. maddesindeki iyi halli olma şartını taşımaması nedeniyle koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair, Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.09.2013 tarihli ve 2013/401 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.10.2013 tarihli ve 2013/426 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.09.2013 tarihli kararıyla, hükümlünün 22 adet disiplin cezalarının bulunduğu, bu cezalardan 4 tanesinin hücreye koyma cezası olduğu ve henüz kaldırılmadığı belirtilerek hükümlünün iyi halli olma şartını taşımaması nedeniyle koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, hükümlü hakkındaki infaz dosyası incelendiğinde, hükümlünün 22 adet disiplin cezasının bulunmadığı, dosyada mevcut hükümlüye ait disiplin cezası listesindeki 11 disiplin cezasının mükerrer yazıldığı, hükümlünün toplam 11 adet disiplin cezasının bulunduğu, bu disiplin cezalarından hücreye koyma cezasının da 4 adet olmadığı, 2 adet 3’er gün hücreye koyma cezası olduğu, verilen bu hücre cezalarının da Adana İnfaz Hakimliğince ortadan kaldırılmasına karar verildiği, yine haberleşme veya iletişim araçlarından yoksun bırakma veya kısıtlama, kınama ve bazı etkinliklere katılmaktan alıkoymaya ilişkin disiplin cezalarının 18.03.2012 tarihi itibariyle kaldırıldığı, hükümlünün koşullu salıverme tarihi olan 30.09.2013 tarihi itibariyle iyi halli olduğu, Diyarbakır D Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulunun 24.09.2013 tarihli ve 2013/486 sayılı kararıyla da hükümlünün iyi halli olduğuna karar verildiği, dolayısıyla hükümlünün koşullu salıverilmesine her hangi bir engel bulunmadığı, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/1. maddesine göre hükümlünün iyi halliliği nedeniyle koşullu salıvermeden yararlandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 03.12.2013 tarih ve 2013/18034/73040 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.12.2013 tarih ve 2013/385053 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ve bu kanun gereğince çıkarılan tüzük ve yönetmeliklerden kaynaklanan dava ve işlere ilişkin kararlara yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 16.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.