MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın katılanlardan tanık beyanları şeklinde aldığı belgelerin üstünde yer alan tanık anlatımlarını içeren kısımları kesip imzalı kısımlardan ayırdıktan sonra imzalar ile yazılı beyanlar arasındaki boş kısımlara bilgisayar ortamında bono yasal unsurlarını içeren metinleri yazarak sahte bonolar oluşturmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın savunmasında; basit bir trafik sigortası kağıdı için toplamda altı adet kağıt imzalanmasının bir mantığının bulunmadığını atılı suçlamayı kabul etmediğini beyan ettiği, katılanların da sanığın kendilerine tanık olarak imza attırdığını, her bir resmi kuruma iki ya da üçer belge sunacağını söyleyerek birden fazla belge imzalattığını, A-4 olarak nitelendirilen bu kağıtların üzerinde imzaladıkları yerlerin üstünde kalan boşlukları göz önüne almadıklarını, sonrasında bu boş yerlere kendilerini borçlu ve satış yapmış gösterecek belgeler düzenlendiğini beyan etmeleri karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığın tekrar savunmasının alınarak düzenlenmiş olan, araç satış sözleşmesi ve taşınmaz satış vaadi sözleşmelerinin altına neden katılanlara ait çift imzanın alındığının sorulması, aynı hususun katılanlara da sanığın kendilerine imzalattıkları belgelere neden çift imza attıklarının açıklattırılması, ayrıca her ne kadar teknik incelemeler bilirkişiye yaptırılsa bile belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının ve hukuki sonuç doğurmaya elverişli olup olmadığının gerekçeli kararda tartışılması, belge asıllarının denetime olanak verecek şekilde dosya içerisinde bulundurulmasından sonra toplanan tüm delillere göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.