Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Göçmen kaçakçılığı, başkasına ait kimlik veya
kimlik bilgilerinin kullanılması
Hüküm : 1- TCK"nın 79/1, 35/2, 52/2-4, 53/1. maddeleri
uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 268/1. maddesi yollamasıyla 267/1, 269/3-a, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma” yerine “iftira” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, mağdur hakkında göçmen kaçakçılığı suçundan yapılan kovuşturma sırasında mağdur ve tanık beyanları sonucu gerçek kimlik bilgileri tespit edilen sanık hakkında şartları oluşmadığı halde TCK’nın 269. maddesinde düzenlenmiş olan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Göçmen kaçakçılığı suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında uygulanan kanun maddesinin "TCK"nın 79/1-b" maddesi yerine "TCK"nın 79/1." maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 1. fıkrasında yazılı olan "79/1." ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "79/1-b" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.