Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7840 Esas 2019/17676 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ..."e karşı, sanık ... hakkında müşteki ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık ..."nin, sopa ile müşteki ..."i basit tıbbi müdahale ile giderilebilemeyecek şekilde yaraladığı olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 gün 842-100;10.04.2012 gün 479-145 ve 08.05.2012 gün 449-186 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; müşteki tarafından sarfedilen en azından hastaneye gidiş geliş masraflarının ödenmesi yönünde sanık tarafından herhangi bir çaba sarfedilmediği dikkate alındığında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için gerekli olan objektif koşulun gerçekleşmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca mahkemenin uygulamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bu husustaki bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.