Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1720 Esas 2019/10212 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1720
Karar No: 2019/10212
Karar Tarihi: 26.12.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1720 Esas 2019/10212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Resmi Belgede Sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyizde ise sanığın adli sicil kaydında daha ağır cezayı içeren hükümlü olduğu Urla Asliye Ceza Mahkemesi’nin hükmünün esas alınması ve artırım oranında maddi hata yapıldığı belirtilerek hüküm bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu husus düzeltilebileceğinden hüküm fıkrasının düzeltilerek onaylanması yönünde karar verilmiştir. Sanığın koşullu salıverilme süresi, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacaktır. Hükümde ise TCK'nın 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 204/3 ve 58 maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2018/1720 E. , 2019/10212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2000/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Urla Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2001/153 Esas ve 2001/47 Karar sayılı, 765 sayılı Kanun‘un 493/1. maddesinden verilen 3 yıl 9 ay hapis cezasını içeren ilam yerine, daha az cezayı içeren Aliağa Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2001/181 Esas ve 2005/372 Karar sayılı, 5237 sayılı Kanunu‘nun 142/1-b maddesinden verilen 1 yıl 8 Ay hapis cezasını içeren ilamının tekerrüre esas alınması,
2- Sanık hakkında TCK"nin 204/3. maddesi gereğince artırım yapılırken, kanuna uygun olarak ½ oranında artırım yapılarak doğru ceza tayin edilmiş olmasına rağmen maddi hata yapılarak artırım oranının ¼ olarak belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine ""Sanığın, Urla Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2001/153 Esas ve 2001/47 Karar sayılı 765 sayılı Kanun‘un 493/1. maddesinden verilen 3 yıl 9 ay hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması ve "TCK"nin 204/3. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırılarak“ ibaresi çıkarılarak yerine "TCK"nin 204/3. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırılarak " yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 26.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.