MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde imalaat müdürü olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, bir kısım aylık ücret, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının firmalarının bilgisi olmadan firmaya ait üretim artığı hurdaları kendi menfaatine satarak parasını firmadan sakladığını, başka işyerleri ile işbirliği yaparak şirkete ait sırları paylaştığını, rekabete aykırı olarak başka firmalara üretim yaptırdığını, bu nedenlerle iş sözleşmesinin fesh edildiğini, taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işverence, haklı feshe yönelik savunma kanıtlanamadığından davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı öte yandan fazla çalışma, bir kısım aylık ücret, hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı HMK"nın 280. madde hükmüne göre bilirkişi raporunun taraflara tebliği gereklidir. Bu emredici hüküm karşısında Mahkemece bilirkişi ek raporunun davalı tarafa tebliğ edilmemesi hukuki dinlenilme hakkının ihlali olup isabetsizdir.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günlük 10 saatlik çalışmasında 1 saat ara dinlenme süresi düşülmüştür. Ancak davacı tanıkları ara dinlenmenin 1,5 saat olduğunu açıklamışlardır. Kanunda gösterilen süreler, ara dinlenmenin belirlenemediği durumlara ilişkin olup davacı tanık beyanlarına göre belirlenen ara dinlenmenin 1,5 saat yerine 1 saat olarak düşülmesi hatalıdır.
4- Davada, Mahkemece yapılan takdiri indirim dışında red edilen kısım olup bu kısım dikkate alınarak davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, red edilen kısmın takdiri indirimden kaynaklandığı gerekçesiyle davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.