Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)İskenderun Sulh Ceza Mahkemesinin 2015/2170 D.İş sayılı önleme arama kararının aslı veya onaylı suretinin dosya içerisinde bulundurulmaması,
2)Sanığın yüzüne karşı verilen ve hükmün esasını oluşturan 19.07.2016 tarihli kısa kararda adli emanette kayıtlı bulunan 1 adet metal kaşık ile 8 adet mum’un müsaderesine ilişkin herhangi bir karar verilmediği halde gerekçeli kararın hüküm kısmında kısa karardan farklı olarak adli emanetin 2015/1167 sırasında kayıtlı olan 1 adet metal kaşık ile 8 adet mum’un TCK’nın 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmek suretiyle gerekçeli karar ile kısa karar arasında çelişki oluşturulması,
3)Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan hükümlülüğün “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçuna ilişkin olduğu, 6545 sayılı Kanunla getirilen TCK"nın 191. maddesindeki değişiklikler ile koşullarının oluşması durumunda, "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" ve “davanın düşmesi” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, tekerrüre esas alınan ilamla ilgili olarak yasal değişiklik sonrası bir uyarlama işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmamışsa uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tespit edilmesi gerektiği,
4) Hükmedilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK 52. maddesinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5) 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, suçun niteliği ile tutuklu kalınan süre ve bozma sebebine göre sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
10/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.