Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6485 Esas 2019/17661 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6485
Karar No: 2019/17661
Karar Tarihi: 03.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6485 Esas 2019/17661 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın bir kişiye yaralama ve hakaret suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Temyiz incelemesinde, adli para cezasının kesin olduğu ve temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Yaralama suçunun cezasının hakkaniyete uygun şekilde belirlenmediği ve orantılılık ilkesinin gözetilmediği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal ettiği belirtilmiştir ancak bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilerek bozma nedeni yapılmamıştır. Kanunlar olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi ve 87/3. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/6485 E. , 2019/17661 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılan ..."e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri ile katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında katılan ..."e karşı hüküm kurulurken uygulama maddesi olan TCK"nin 87/1-d maddesi yerine TCK"nin 87/3. maddesinin yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğundan; katılan ..."e karşı eyleminden kurulan hüküm yönünden, katılanın dört adet bıçak darbesi ile yaralandığı olayda, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın kastının yoğunluğu da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi de gözetilerek hakkaniyete uygun şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.