MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ-TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 220 ada 7 parsel sayılı taşınmazda bulunan 7 numaralı bağımsız bölümün satış işlemini dava dışı ...’a vekaleten davalı ... ile tapuda gerçekleştiriliğini, ...’ın taşınmazı almaktan vazgeçtiğini bildirmesi üzerine satış bedelinin iade edildiğini, ancak taşınmaz iade edilmeyerek davalı ...’a temlik edildiğini, davalının taşınmazı devir için 50.000TL istediğini, hile ve desise ile iradesine aykırı olarak alınan taşınmazının iadesi gerektiğini ileri sürerek tapu kaydının iptali ile adına tescile karar verilmesini istemiş 27.10.2014 tarihli beyanıyla davaya dahil edilen son kayıt malik ..."a yönelik muvazaa iddiası bulunmadığını bildirmiştir.
Davalı, iddiaların yerinde olmadığını, kayıt maliki olmadığı için kendisine husumet yöneltilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuş, dahili davalı ... davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taşınmazın dava tarihinden önce ..."a temlik edildiği, HMK." nun 125.maddesinin uygulama yeri bulunmadığı ve davacı beyanı gözetilerek, davalı ... yönünden husumetten, dahili davalı ... bakımından ise esastan davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 21.02.2018 Çarşamba günü saat 11.15 de daireye gelmeleri için taraf vekillerine tebligat yapıldığı halde gelmedikleri anlaşıldı, incelemenin dosya üzerinde yapılmasına, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ..." nün raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 8.20.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.