MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geriye bırakılması, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdur sanıklar ,..., ... ile katılan sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz dilekçelerinin içeriğine göre; sanık müdafii sıfatıyla temyiz davaların açtıkları anlaşılarak yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ... ve ...’e karşı dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 11.07.2015 gün 2015/764 değişik iş sayılı kararı ile 5271 sayılı Yasa"nın 268. maddesi uyarınca mağdur sanık ... müdafiinin itirazlarının kesin olarak reddedildiğinin anlaşılması karşısında; hükmün bu kısımları incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II- Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik nitelikli yağma; sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ... ...’e karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma; sanık ... hakkında ise mağdur ...’a karşı dolandırıcılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerine gelince;
5237 sayılı TCK’nın 150/1 delaletiyle tehdit suçu ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları birbirinden bağımsız ve biri diğerinin unsuru olmadığı dikkate alındığında; sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında; 150/1. maddesi delalatiyle tehdit suçundan ayrıca hüküm kurulmaması; karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ...’un mağdur ...’i belli bir süre hürriyetinten alıkoyduktan sonra şahsına zarar vermeksizin serbest bıraktıklarının anlaşılması karşsında; 5237 sayılı TCK’nın 110. maddesinin uygulama olanağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
2) Hüküm fıkrasınının; 5. bendinde sanık ... hakkında nitelikli yağma suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken; 7. bendinde “5237 sayılı TCK’nın 150. maddesine göre sanıkların değişen suç vasfına istinaden tehdit suçundan cezalandırılabileceği, bu suçunda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olması sebebi ile” ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi suretiyle duraksamalara neden olunması;
3) Oluş ve dosya içeriğine göre; sanık ...’un, kardeşi olan ... ile arasında hukuki ihtilaf bulunan mağdur ...’e yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 150/1. maddesi delaletiyle aynı yasanın 106/2-a-c maddesinde düzenlenen tehdit suçu kapsamında kalıp kalmadığının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde karar yerinde tartışmasız bırakılması,
4) UYAP sisteminden alınan sanığa ait nüfus kaydına göre, sanık ...’in 26.10.2020 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesinin uygulama olanağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... açısından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle kısmen isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.