Mahkemesi : KDZ.Ereğli 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 03/05/2013
Numarası : 2012/664-2013/337

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, düzenlenen rapor incelendi, gereği düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizcede benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili , davacının 15.04.1989 tarihinden itibaren davalı işyerinde kaynakçı olarak çalıştığını, 25.04.2012 tarihinde yapılan fesih ihbarına istinaden 56 günlük ihbar süresinin sonunda 20.06.2012 tarihinde iş akdinin davalı tarafça sona erdirildiğini, net 1150,00 TL ücretle çalıştığını, 7 ay 20 günlük ücretinin eksik ödendiğini, çalışması süresince sadece 60 günlük yıllık izin kullandığını ve kullanmadığı izinler için herhangi bir ödemede bulunulmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile fark ücret alacağı ve yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının asgari ücretle çalıştığını, asgari ücret üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatını ödemeye hazır olduklarını, davacının yıllık izinlerini imza karşılığı kullanmış olduğunu, davacının talep ettiği döneme ilişkin maaşlarını fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmadan kabul ettiğinden fark maaş alacağının bulunmadığını ve talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık ücretli izin alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde,iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde,işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda; davacı işçi yıllık ücretli izin alacağının ödenmediğini belirterek izin ücreti isteğinde bulunmuş, davalı ise yıllık izinlerini imza karşılığı kullandığını savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 23 yıl 2 ay 5 gün süre ile davalı işyerinde çalıştığı,davacının 331 gün izin alacağı bulunduğu tespiti ile yıllık izin alacağı hesaplanmıştır.
Davalı cevap dilekçesinde açıkça yemin deliline dayanmış bulunmaktadır.
Mahkemece davalıya yıllık izin alacağı konusunda yemin teklif hakkı olduğu hatırlatılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın,yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.