Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/1996 Esas 2018/3371 Karar Sayılı İlamı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin hükmü temyiz etmesinden sonra, sanığın ceza infaz kurumundan gönderdiği 19.10.2016, 09.12.2016, 18.05.2017, 20.11.2017, 11.12.2017, 16.01.2018 tarihli dilekçelerinde “dosyamın onaylanmasını istiyorum” şeklindeki beyanı ile temyiz isteğinden vazgeçtiği anlaşıldığından, sanık hakkında Cumhuriyet savcısının temyizine hasren yapılan incelemede;
1-25.12.2015 tarihinde tanık ..."dan ele geçirilen suça konu uyuşturucu maddeye ilişkin kriminal raporunun onaysız fotokopi olduğu anlaşıldığından, belirtilen kriminal raporunun aslı veya onaylı örneğinin denetime olanak verecek şekilde dosya içine alınması gerektiği gözetilmeden, onaysız fotokopisine dayanılarak hüküm kurulması,
2-Hükmün gerekçe kısmında 15.10.2015 tarihinde beraat eden sanık ..."da ve 25.12.2015 tarihinde tanık ..."da ele geçirilen suça konu uyuşturucu maddelerin sanık tarafından satıldığının kabul edilmesine karşın, gerekçenin devamında şartları oluşmadığından sanık hakkında ...nın 43. maddesinin uygulanamayacağı belirtilerek hüküm fıkrasında ...nın 43. maddesinin uygulanmamasına karar vermek suretiyle gerekçede ve gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
3-Sanık hakkında TCK"nın 188/3., 188/4., 192/3. maddeleri uyarınca belirlenen "7 yıl 6 ay ay hapis cezası" üzerinden TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın "6 yıl 3 ay hapis cezası" yerine hesap hatası sonucu "5 yıl 15 ay hapis cezası" olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.