MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yapılan itirazın, İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/632 Değişik iş sayılı kararı ile reddedildiği anlaşılmakla, sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanık ile mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih 2002/4-238 esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların kesinleşme tarihlerinin, 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesi ile eklenen hükmün yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce olduğu da gözetilerek, sanık hakkında CMK"nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmama gerekçesinin denetime imkan verecek şekilde hükümde gösterilmesi gerekirken, koşulları oluşmadığı şeklinde soyut gerekçe ile 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3) 5237 sayılı TCK"nin 51/3. maddesi gereğince cezanın ertelenmesi sebebiyle belirlenen denetim süresinin mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
4) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.