Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2709 Esas 2020/5035 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2709
Karar No: 2020/5035
Karar Tarihi: 14.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2709 Esas 2020/5035 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 24. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümle ilgili yapılan temyiz başvurusunun reddine karar verildiği belirtilen 16. Ceza Dairesi kararı incelendi. Sanığın terör örgütüne üye olma suçundan mahkum edildiği ve TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin yapılan temyiz başvurusunun reddedildiği ifade edildi. Sanığın temyiz başvurusu süresinin geçirildiği ve savunma hakkının kısıtlanmadığına dair iddialarının yerinde görülmediği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde belirtildi: TCK'nın 314/2 (silahlı terör örgütüne üye olma), 53 (terör örgütü faaliyetleri çerçevesinde işlenen suçlarda verilecek ceza artırımları), 58/9 (terör örgütüne üye olma suçunda alt sınır uygulanmayacağı), 62 (terör örgütüne üyeliği suç saymak için müşterek hareket etmek şartı), 63 (terör örgütüne üyelik suçunda ceza artırımının indirim sebebi sayılmayacağı) ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 (terör örgütü propagandası yapma yasağı).

16. Ceza Dairesi 2020/2709 E. , 2020/5035 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 24. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.06.2018 tarih ve 2017/238 - 2018/130 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Gerekçeli kararın sanığa 10.02.2020 tarihinde tebliğ edildiği, sanık tarafından 26.02.2020 tarihinde kararın temyiz edildiği böylelikle sanığın 15 günlük yasal süresinden sonra hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 24. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.