Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7595 Esas 2019/17644 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7595
Karar No: 2019/17644
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7595 Esas 2019/17644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karar temyiz edilmiş, ancak temyiz sebepleri yerinde bulunmuştur. Sanık, katılana hakaret ettiği suçlamasıyla mahkum edilmiş, ancak bu suçlama için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ayrıca, sanığın katılana kasten yaralama suçu için verilen mahkumiyeti de bozulmuş ve sanığın cezası yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda TCK'nin 29. ve 129. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi hakkındaki kararı nedeniyle sanığın hak yoksunluğu durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi         2019/7595 E.  ,  2019/17644 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık ... hakkında katılana yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Katılan hakkında şüpheli sıfatıyla eşi sanık ..."e yönelik hakaret suçundan açılmış bir dava olmadığı, kamera görüntü izleme tutanağında, sanık ..."nin katılana yönelik darp eyleminin duruşma salonundan hemen çıkar çıkmaz gerçekleştiği, ardından katılanın vekili tarafından biraz öteye götürülerek uzaklaştırıldığı, sanık ..."in ise bu arada katılanın arkasından bir takım sözler söylediği, ancak içeriğinin anlaşılamadığının belirtilmesi, tanık olarak soruşturma aşamasında dinlenen vekil ..."nın da olayların gerçekleşme sırasını kamera görüntü izleme tutanağında anlatıldığı haliyle doğrulaması karşısında, katılanın önce hakaret ettiği, sanığın da eylemini katılanın hakaretine karşılık olarak gerçekleştirdiği şeklindeki hatalı gerekçe ile sanığın hakaret suçundan mahkumiyeti yerine TCK"nin 129. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA,
    2) Sanık ... hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    a- Olaya tanık olan aile mahkemesindeki boşanma dava dosyanın taraf vekillerinin tanık sıfatıyla beyanları alınmadan, sanığın duruşmada verdiği ifadeler arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ile hüküm tesisi,
    b- Kamera görüntü izleme tutanağına ve soruşturma aşamasında dinlenen tanık ..."nın anlatımına göre sanık ..."nin duruşma salonundan çıkar çıkmaz daha kapı önünde iken katılanın sırtına yumruk vurmak suretiyle eylemini gerçekleştirdiği sabit olduğu, katılandan kaynaklanan ve sanık lehine haksız tahrik teşkil edecek hakaret eyleminin bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesi uyarınca indirim yapılmak suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
    c- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.