Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15684 Esas 2020/57 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15684
Karar No: 2020/57
Karar Tarihi: 06.01.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15684 Esas 2020/57 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın hakaret suçundan adli para cezasına çarptırıldığı ancak temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Sanık aynı zamanda kasten yaralama suçuyla da suçlu bulunmuş ancak karar bozulmuştur çünkü sanığın eşiyle birlikte tartıştığı katılanın ifadesi alınmadan haksız tahrik maddesi uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Kanun maddeleri olarak ise, adli para cezasının kesin nitelikte olduğu vurgulanarak temyiz talebinin reddi 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca yapılmıştır. Kararın bozulması ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddeleri uyarınca gerçekleştirilmiştir.
3. Ceza Dairesi         2019/15684 E.  ,  2020/57 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
    2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
    Sanık ile katılanın olayın gelişimini farklı şekilde anlattıkları, karşılıklı hakarette bulundukları ve kavganın başlangıcını gören tanık ...ın kovuşturma aşamasında dinlenmediği anlaşılmakla, sanığın eşi olan ...ın tanık olarak beyanı alındıktan sonra sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.



    )

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.