Danıştay 9. Daire 1989/1491 Esas 1990/697 Karar Sayılı İlamı

Daire : DOKUZUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1990
Karar No : 697
Esas Yılı : 1989
Esas No : 1491
Karar Tarihi : 28/02/990

İHRACAATI TEŞVİK BELGESİNE DAYANILARAK ÇEKİLEN KREDİNİN, TEŞVİK BELGESİNDE GÖSTERİLEN SÜRE İÇİNDE KULLANILDIĞI İSPATLANAMADIĞINDAN, SALINAN DAMGA VERGİSİNİN YERİNDE OLDUĞU HK.
Uyuşmazlık; Müvekkili şirketin … Bankası T.A.Ş. ile 18.12.1984 tarihinde ve 24.12.1984 tarihinde ihracat kredi sözleşmesi yaptığı ve borç taahhütnamesine ilişkin Damga Vergisi beyannamesinin verilmediği, damga vergisinin ödenmediği yolunda düzenlenen inceleme raporuna dayalı olarak adına salınan Damga Vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasının terkini istemi ile açılan davanın; 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 1.maddesinde, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yazılı kağıtların Damga Vergisine tabi olduğu, bu Kanundaki kağıtlar teriminin ise, yazılıp imzalanmak veya imza yerine geçen bir işaret konmak suretiyle düzenlenen ve herhangi bir hususu ispat veya belli etmek için ibraz edilebilecek olan belgeleri ifade edeceği belirtilmiş olup, aynı Kanunun 3.maddesinde de, damga vergisi mükellefinin bu kağıtları imza edenler olduğunun hükme bağlandığı, diğer taraftan, 13.4.1985 tarihinde yürürlüğe giren 85/9353 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile aynı tarihte yürürlüğe giren 85/6 sayılı Devlet Planlama Teşkilatı Teşvik ve Uygulama Başkanlığı tebliği ve T.C. Merkez Bankası Denizli Şubesinin 31.12.1985 günlü yazılarından, sözü edilen kredilerin 13.4.1985 tarihinden itibaren vergi, resim ve harç istisnasından faydalanabilecekleri, bu istisnaların geçmişe de teşmil edileceğine dair bir hüküm bulunmadığı, ayrıca dava dosyasında mevcut belgelerden de, ... liralık borç taahhütnamesine ilişkin kredilerin … gün ve … sayılı İhracatı Teşvik Belgesinde belirlenen 8.4.1983-7.4.1984 tarihleri arasındaki süreden sonra ilgili bankadan çekildiği ve ihracatta kullanıldığının ispat edilemediği, bu nedenle yapılan kaçakçılık cezalı tarhiyatta yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle ile reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararının bozulması isteminden ibarettir.
Uyuşmazlık, yükümlü şirketin 8.4.1983-7.4.1984 dönemine ilişkin … sayılı İhracatı Teşvik Belgesine dayanılarak … Bankası Denizli Şubesinden çektiği borç taahhütnamesine ilişkin damga vergisinin ödenmediğinin denetim elemanınca inceleme raporu ile tespiti üzerine adına yapılan kaçakçılık cezalı damga vergisine karşı açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması isteminden ibarettir.
Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında, damga vergisi yönünden 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından bu kısma ilişkin temyiz isteminin reddedilmesinde yasal isabetsizlik görülmemiştir.
Kaçakçılık cezasına gelince, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 344.maddesinin 9.bendinde ilk sekiz bentte sayılan haller dışında kasten vergi ziyaına sebep olunması kaçakçılık olarak tanımlanmış, yükümlü tarafından sözü edilen teşvik belgesinde belirlenen süreler içinde ihracatın gerçekleştirilmesi halinde D.P.T. Teşvik ve Uygulama Başkanlığının yürürlükte olan ihracatı teşvik tebliğlerine göre her türlü ihracat kredisi ve ihracatla ilgili muamelelerin damga vergisinden müstesna olacağı açıklanmıştır. Gerek davacı tarafından ibraz edilen belgelerden ve gerekse Dairemizin 15.11.1989 günlü ara kararı ile sözü edilen teşvik belgesinin, uyuşmazlığa konu kredi sözleşmelerinin yapıldığı 18.12.1984 ve 24.12.1984 tarihlerini kapsayacak şekilde uzatılıp uzatılmadığı, uzatılmış ise bu konudaki belgenin davacı şirketten ve Başbakanlık D.P.T. Müşteşarlığından istenilmesine karar verilmiş bu karara karşı davacı tarafından istenilen belgenin ibraz edilmediği, anılan müsteşarlık tarafından gönderilen … gün ve … sayılı cevabi yazıdan ise yükümlü şirkete verilen … gün ve … sayılı ihracatı Teşvik Belgesindeki sürenin son olarak 28.8.1984 tarihine kadar uzatıldığı, dolayısıyle çekilen kredilerin gerek teşvik belgesinde belirtilen süre içinde gerekse teşvik belgesine verilen ek sürede kullanıldığı anlaşılmıştır. Ancak, teşvik belgesinin uzatma tarihi, kredi sözleşmeleri ile kredi çekme tarihleri ve 85/9353 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla 13.4.1985 tarihinden itibaren geçerli olarak yeni istisna getirilmesi karşısında olayın niteliği ve taşıdığı özellik gözönünde tutularak, davacının kastının bulunmadığı sonucuna varıldığından tarhiyata kaçakçılık cezası değil kusur cezasının uygulanması gerekmektedir.
Bu durumda, vergi mahkemesinin kesilen kaçakçılık cezasını onaması yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, Vergi Mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz isteminin vergi aslına ilişkin kısmının reddine, kaçakçılık cezasına ilişkin cezasının kusur cezasına çevrilmesine karar verildi.

AYRIŞIK OY:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 2365 sayılı Kanunla değişik 344.maddesinin 8.bendinde, beyan üzerinden alınan vergilerle ilgili olup, yıllık olarak verilmesi gereken beyannamelerde (münferit ve özel beyannameler dahil) toplamı … lira diğer beyannamelerde toplamı … liradan az olmamak üzere, beyannamede yazılı vergi matrahının yüzde onunu geçen bir miktarın noksan bildirilmesi suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verilmesinin kaçakçılık fiilini oluşturduğu belirtilmiştir.
Olayda yükümlünün İhraccatı Teşvik Belgesine dayanılarak, 18.12.1984 ile 24.12.1984 tarihlerinde … Bankası Denizli Şubesinden çektiği kredilerin teşvik belgesinde belirlenen süre içinde kullanılmadığı ve borç taahhütnamesine ilişkin damga vergisi beyannamesinin de verilmediği, kesin olup saptanan vergi matrahının yasada belirtilen haddin
üzerinde bulunduğu anlaşıldığından ceza nevinin kaçakçılık olması gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz olunan vergi mahkemesi kararının cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerekeceği görüşü ile verilen karara ceza nev'i bakımından katılmıyorum.