İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Yazısının Tarihi : 17.04.2014
İtiraz Edilen Daire Kararı : 18.01.2012 tarih ve 2011/5184 - 2012/871 sayılı onama kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Ardahan Sulh Ceza Mahkemesinin 20.09.2006 tarih 2005/404 - 2006/225 sayılı kararı
İtirazla İlgili Hüküm : TCK"nın 125/1-3-a, 50, 52/4, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Suç : Hakaret


Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı ve ekindeki dava dosyası, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında emniyet teşkilatını aşağılama suçundan açılan davanın yargılaması sonunda hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin 18.01.2012 tarih ve 2011/5184 - 2012/871 sayılı kararı ile;
“Kamu görevlisine hakaret suçunu düzenleyen TCK"nın 125/3-a maddesinin seçimlik ceza öngörerek verilecek cezanın bir yıldan az olamayacağına dair hüküm içermesi karşısında, sanığa verilen 1 yıl hapis cezasının TCK"nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç adli para cezasının 7300 TL yerine 7200 TL olarak eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmayarak,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA” karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 17.04.2014 tarihli itiraz dilekçesinde;
“Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2012/1431 Esas - 2013/18 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı TCK"nın 58/1. maddesi gereğince, önceden işlenen suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanacağı, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun kesinleşmeden sonra işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmadığı, kanun koyucu tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki cezanın infaz edilmesi koşulunu aramamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde; “uygulamada asıl mahkumiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen para cezası veya tedbirdir” denilmektedir. TCK’nın 58. maddesinde ise tekerrür hükmünün uygulanması koşulları açıklanmıştır. Anılan 58. maddenin düzenleniş biçiminde hapis ve adli para cezası ayrımı yapılmamış olmakla birlikte, 6. fıkra uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün infaz biçimini düzenleyen 5275 sayılı Yasanın 108. maddesinde, bu infaz şeklinin yalnızca hapis cezalarına ilişkin bulunduğunun anlaşılması ve aynı Yasanın adli para cezalarının infaz yöntemini gösteren 106. maddesinde de mükerrirlikle ilgili bir düzenlemeye yer verilmediği görülmektedir.
Açıklanan yasal düzenlemeler değerlendirildiğinde; mahkemece hükmolunan adli para cezası nedeniyle sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle” Dairemiz onama kararına karşı itirazda bulunmuştur.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ile Dairemiz arasındaki uyuşmazlık, hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrili adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında önceki mahkumiyeti nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağına ilişkindir.
İtiraz, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelendiğinde;
Sanık hakkında TCK’nın 301/2. maddesi uyarınca açılan kamu davasının yargılaması sonunda TCK’nın 125/1-3-a-son maddeleri gereğince hükmolunan 1 yıl hapis cezası, aynı kanunun 50. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL den 7200 TL adli para cezasına çevrilmiş olup bu ceza 52/4. madde uyarınca taksitlendirilmiş ve sanığın Ardahan Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2000 tarih, 1998/8 esas, 2000/493 karar sayılı, 26.03.2004 tarihinde infaz edilen 1 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin geçmiş mahkumiyeti nedeniyle anılan kanunun 58. maddesi gereği hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiştir.
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının adli para cezasına çevrildiği ve adli para cezalarının infazında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı yerinde görülerek aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
KARAR:
1- Dairemizin itiraz edilen “onama” kararının kaldırılmasına,
2- Sanığın temyizine ilişkin incelemede;
Kamu görevlisine hakaret suçunu düzenleyen TCK"nın 125/3-a maddesinin seçimlik ceza öngörerek verilecek cezanın bir yıldan az olamayacağına dair hüküm içermesi karşısında, sanığa verilen 1 yıl hapis cezasının TCK"nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç adli para cezasının 7300 TL yerine 7200 TL olarak eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.