13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10497 Karar No: 2019/13158 Karar Tarihi: 24.09.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10497 Esas 2019/13158 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemi reddedildi çünkü hapis cezasını gerektiren suçlardan beraat kararları ile ilgili istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyiz edilemeyeceği belirtildi. Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği hırsızlık suçundan beraat kararı ise istinaf başvurusu sonrasında Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi'nce onaylandı. Temyiz incelemesi yaparken Yargıtay sadece hukuka aykırılıkları inceleyebilir ve maddi vakıaların denetimini yapamaz. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 223/2-b. maddesi (yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması) ve 223/2-e. maddesi (yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması) maddi vakıa denetimini gerektirir.
13. Ceza Dairesi 2019/10497 E. , 2019/13158 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, resmi belgede sahtecilik HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanığa isnad edilen suçlara yönelik kanun maddesindeki cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 14.02.2019 tarihli ve 2018/886 E, 2018/2414 K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik katılan vekilinin temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanık hakkında ilk derece mahkemesi olan Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 07.12.2017 tarih, 2013/327 esas ve 2017/679 karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan CMK’nın 223/2-b. maddesi uyarınca beraat kararı verildiği istinaf başvurusu üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi"nin 19.12.2018 tarih, 2018/886 E, 2018/2414 K karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin beraat kararı yerinde görülerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği anlaşılmıştır. 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesi ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesi ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesi ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlenmiştir. 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinde belirtildiği üzere, temyiz ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. İstinaf kararı sonrasında temyiz incelemesi yapacak olan Yargıtay sadece hukuka aykırılıkları incelemekle yetkilidir. Yargıtay temyiz incelemesi yaparken temyiz edilen dosyadaki maddi olguları inceleyemez, maddi vakıaların denetimini yapamaz ve kararı veren mahkemenin takdirinin yerinde olup olmadığını inceleyemez. 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 2. fıkrasında beş bend olarak hangi hallerde beraat kararı verilebileceği belirtilmiştir. Anılan maddede belirtilen bendler arasında yer alan ""yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması"" ile ""yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması"" durumlarını içeren 5271 sayılı CMK"nın 223/2. fıkrasının ""b"" ve ""e"" bendlerinin maddi vakıa denetimini gerektirdiği anlaşılmaktadır. Anılan sebeplerle ilk derece mahkemesi tarafından ""yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması nedeniyle sanığın CMK"nın 223/2-b. maddesi gereğince beraatine"" şeklinde verilen hükmün maddi vakıa denetimi gerektiren bir sebebe dayandığı ve katılan vekilinin temyiz isteminin sanığın suçu işlediğine yönelik olduğunun anlaşılması karşısında; katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 24/09/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.