MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet


Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildikten sonra, mahkemece her ne kadar uzlaşma sağlanamadığına ilişkin rapor esas alınarak sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de,
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin "Uzlaşma teklifi" başlıklı 29. maddesi uyarınca, kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaşma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaşma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi ve böyle bir taleple karşılaşan büronun da ilgililere 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak uzlaştırma teklifi yapması gerektiği,
Somut olayda; uzlaştırmacı tarafından sanığın ilk önce telefon ile arandığı ancak ulaşılamadığı, sonra adresine teklif formunun kendisince tebliğe çıkarıldığı, adresin yetersiz olması nedeniyle sanığa ulaşılamadığı ve bu şekilde uzlaşmanın sağlanamadığı beyan edilmesine karşın, yukarıda zikrolunan yönetmeliğin 29/6. madde hükmü gereğince, uzlaştırma teklifinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak uzlaştırma bürosunca yapılması gerektiği gözetilmeksizin, sanığa ulaşılamadığı ve bu suretle uzlaşma sağlanamadığından bahisle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 19/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.