Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13118 Esas 2020/2559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdurun içerisinde eşya bulunmayan ve kullanılmadığı anlaşılan evine girilerek suça konu malzemelerin sanık tarafından çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/2 maddesine konu iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurlarını taşımadığı anlaşılmakla, bu buç yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, o yer Cumhuriyet savcısı’nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçu yönünden kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya kapsamında bulunan 17/03/2015 tarihli yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı ile aynı tarihli araştırma ve tespit tutanağının incelenmesinden; mağdurun herhangi bir müracaatı bulunmaksızın sanığın kendiliğinden suça konu malzemeleri çaldığı yeri gösterdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nun 168/1. maddesi hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.