K  A  R  A  R

             Davacı          : D.E.

             Davalı           : Finike Kaymakamlığı, Finike İlçe Jandarma Komutanlığı               

           O L A Y           : Finike Kaymakamlığının tarihsiz, İdari Yaptırım Karar Defteri Sıra Numarası 281 sayılı idari yaptırım kararı ile, yetkisi olmadan açıkta ve kadehte içki satışı yaptığından bahisle, davacı adına, 4733 sayılı Tütün ve Alkol Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 8.maddesi beşinci fıkrasının (j) bendi uyarınca, 10.000 TL idari para cezası uygulanmasına ve işletmede tespit edilen 21 adet Efes Pilsen, 9 adet Efes Light ve 7 adet Bomonti marka biraların mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar verilmiştir.

            Davacı, idari yaptırım kararının iptal edilmesi istemiyle adli yargı yerine başvuruda bulunmuştur.

FİNİKE SULH CEZA MAHKEMESİ: 21.5.2012 gün ve D. İş:2012/57 sayıyla; 4733 sayılı Kanun’un değişik 8. maddesinin son fıkrasına göre, bu Kanun uyarınca verilen idari para cezalarına karşı idari yargı yoluna başvurulacağı düzenlendiğinden, davanın çözümünün idari yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı ile dosyanın yargılama yapılmak ve karar verilmek üzere Antalya İdare Mahkemesine gönderilmesine karar vermiş, verilen karar itiraz edilmeden kesinleşmiştir.

Antalya 1. İdare Mahkemesi’nce usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir dava dilekçesi ile açılmış bir davanın bulunmadığı gerekçesiyle dosyanın esasının kapatılarak Finike Sulh Ceza Mahkemesine iadesine karar verilmesi üzerine, dava dosyası Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/176 D.İş sayısına kaydedilmiştir.

FİNİKE SULH CEZA MAHKEMESİ: 6.5.2013 gün ve D. İş:2013/176 sayıyla; davacının adli yargı yerine açtığı ilk davanın dava dilekçesinden bahisle,  4733 sayılı Kanun’un değişik 8. maddesinin son fıkrası uyarınca, bu Kanun uyarınca verilen idari para cezalarına karşı idari yargı yoluna başvurulacağı düzenlendiğinden, davanın çözümünün idari yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle aynı dava sebebiyle ve el çektiği dava hakkında ikinci kez davanın görev yönünden reddine karar vermiş, yapılan itiraz Finike Asliye Ceza Mahkemesi’nce kesin olarak reddedilmiştir.

Davacı bu kez, aynı istemle idari yargı yerinde dava açmıştır.

ANTALYA 2. İDARE MAHKEMESİ: 27.9.2013 gün ve E:2013/1101, K:2013/1096 sayıyla; dava konusu işlemin para cezasına ilişkin kısmının idare mahkemesinin, alkollü içeceklerin müsaderesine ilişkin kısmının sulh ceza mahkemesinin görev alanına girmesi nedeniyle, para cezası ve müsadere kararlarına karşı ayrı ayrı dava açılması gerektiği gerekçesiyle dava dilekçesinin reddine karar vermiş, verilen karar kesinleşmiştir.

Davacının, aynı istemle  adli yargı yerine ikinci kez dava açması üzerine, Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nce, yukarıda sözü edilen Antalya 2. İdare Mahkemesi’nce verilen karar ile Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nce 6.5.2013 gün ve D. İş:2013/176 sayıyla verilen karar arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğundan bahisle görevli yargı yerinin belirlenmesi için dava dosyası Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE:

Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Zehra Ayla PERKTAŞ’ın Başkanlığında, Üyeler: Eyüp Sabri BAYDAR, Ali ÇOLAK, Sıddık YILDIZ, Nurdane TOPUZ, Ayhan AKARSU ve Mehmet AKBULUT’un katılımlarıyla yapılan 3.2.2014 günlü toplantısında; Raportör-Hakim Gülten Fatma BÜYÜKEREN’in, 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mehmet BAYHAN ile Danıştay Savcısı Mehmet Ali GÜMÜŞ’ün davada başvurunun reddi gerektiğine ilişkin sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya üzerinde 2247 sayılı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre;

Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulu’nun 11.7.1988 günlü, E:1988/1, K:1988/1 sayılı İlke Kararında, “2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanunun bütünüyle incelenip değerlendirilmesinden, bu Kanunun uygulanması yönünden 2 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan, ‘ceza uyuşmazlıkları’ ibaresinden, savcının ya da şahsi davacının talebi ile başlayan yargılaması sonunda sanığın mahkumiyetine ya da beraatine hükmedilebilecek davalarda, askeri ve adli ceza mahkemeleri arasında çıkan görev ve hüküm uyuşmazlıklarının anlaşılması, bunun dışında kalan tüm görev uyuşmazlıklarının ‘hukuk uyuşmazlığı’ sayılması gerektiği sonucuna varılmaktadır. Uygulanması idari organlara bırakılan cezalar, adli nitelikte olmadığından, bunlar hakkında yapılan itirazlar ya da açılan davalar ‘ceza davası’ olarak nitelendirilemezler. İdari niteliklerinden dolayı bu davalara ilişkin görev ve hüküm uyuşmazlıklarının Uyuşmazlık Mahkemesinin Hukuk Bölümünde incelenip çözümlenmesi gerektiği...” açıkça belirtilmiştir. Bu durum gözetildiğinde, olay bölümünde yazılı başvuru konusu görev uyuşmazlığının Hukuk Bölümünde incelenmesi gerektiği kuşkusuzdur.

Uyuşmazlık Mahkemesi’nin görev ve yetkileri, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 158. maddesi ile 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesi’nin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 1. maddesinde açıkça gösterilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili kılınmıştır.

2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde, “Olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekir.

           Bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi, ancak davanın taraflarınca ve ceza davalarında ise ayrıca ilgili makamlarca ileri sürülebilir”, 19.maddesinde, “Adli, idari, askeri yargı mercilerinden birisinin kesin veya kesinleşmiş görevsizlik kararı üzerine kendisine gelen bir davayı incelemeye başlayan veya incelemekte olan bir yargı mercii davada görevsizlik kararı veren merciin görevli olduğu kanısına varırsa, gerekçeli bir karar ile görevli merciin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurur ve elindeki işin incelenmesini Uyuşmazlık Mahkemesinin karar vermesine değin erteler.

            (Değişik ikinci fıkra: 23/7/2008 – 5791/9 md.) Yargı merciince, önceki görevsizlik kararına ilişkin dava dosyası da temin edilerek, gerekçeli başvuru kararı ile birlikte dava dosyaları Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilir” denilmiştir. Aynı Yasanın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesinin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği kuralına yer verilmiştir.

            Dosyanın incelenmesinden, davacının, idari yaptırım kararının iptal edilmesi istemiyle ikinci kez adli yargı yerine yaptığı itiraz sonucunda, Mahkemece idari yargı yerince verilen karar ile Mahkemelerince daha önce verilen görevsizlik kararı arasında olumsuz görev uyuşmazlığı oluştuğu ileri sürülerek,  görevli merciin belirtilmesi için dosyanın re’sen Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine  karar verildiği ve idari yargı kararına ilişkin dava dosyası da temin edilerek adli yargı dosyasının Mahkememize gönderildiği görülmüştür.  

           Uyuşmazlık Mahkemesi bu durumlarda, her ne kadar 2247 sayılı Yasada öngörülen yönteme uymamakta ise de, davanın taraflarınca başvuruda bulunulmadığı gözetilerek, mah-kemelerce  re’sen yapılan başvuruların 2247 sayılı Yasanın 19. maddesi kapsamında oldu-ğunun kabul edilerek Uyuşmazlık Mahkemesinin önüne gelmiş bulunan görev uyuşmazlık-larının çözüme kavuşturulmasının, gerek dava ekonomisine gerek Uyuşmazlık Mahkeme-sinin kuruluş amacına uygun olacağı düşüncesiyle görev uyuşmazlıklarının esasını incele-yerek  esasa  ilişkin  karar vermektedir.

 Ancak, somut olayda, davacının, adına verilen idari yaptırım kararının iptali istemiyle adli yargı yerine açtığı davada, Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nin 6.5.2013 gün ve 2013/176 D.İş sayılı  görevsizlik kararıyla, aynı istemle  idari yargı yerinde açtığı davada, Antalya 2. İdare Mahkemesi’nce verilen 27.9.2013 gün ve E:2013/1101, K:2013/1096 sayılı kararlar  arasında oluştuğu ileri sürülen olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesinin talep edildiği anlaşılmaktadır. Kararlar incelendiğinde ise; Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nce verilen kararın görevsizlik kararı olmasına karşılık, Antalya 2. İdare Mahkemesi’nce verilmiş kararın görevsizlik kararı olmadığı, tek dava dilekçesi ile açılmış olan  davada, para cezası ve müsadere kararlarına karşı ayrı ayrı dava açılması gerektiği gerekçesiyle dava dilekçesinin reddine karar verildiği görüldüğünden,  ortada 2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde öngörülen biçimde, tarafları, sebebi ve konusu aynı olan davada en az iki yargı merciince kendilerini görevsiz görerek verilmiş ve kesinleşmiş görevsizlik kararları bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nin “Antalya 2. İdare Mahkemesi’nce verilen karar ile Finike Sulh Ceza Mahkemesi’nce 6.5.2013 gün ve D. İş:2013/176 sayıyla verilen kararlar yönünden olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi” istemiyle yaptığı başvurunun, adli ve idari yargı yerlerince, tarafları, konusu ve sebebi aynı olan dava sebebiyle verilmiş iki ayrı görevsizlik kararı bulunmadığından 2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde belirtilen biçimde olumsuz görev uyuşmazlığının ve 19. maddede belirtilen koşulların da oluşmadığı anlaşıldığından, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir.

S O N U Ç      :  2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde belirtilen biçimde olumsuz görev uyuşmazlığının ve 19. maddede belirtilen koşulların da oluşmadığı anlaşıldığından, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE 3.2.2014 gününde OY BİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.