Resmi belgede sahtecilik suçunda vasıf değişikliği ile özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3891 Esas 2019/10147 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3891
Karar No: 2019/10147
Karar Tarihi: 26.12.2019

Resmi belgede sahtecilik suçunda vasıf değişikliği ile özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3891 Esas 2019/10147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçu ve özel belgede sahtecilik suçu nedeniyle mahkumiyet kararı almıştır. Sanık hakkında açıklanması geri bırakılmış hüküm kesinleştikten sonra işlediği ikinci suç nedeniyle zamanaşımı süresi durmuştur. Ancak, sanığa yüklenen suçun cezası yasada belirtilen üst sınır ve tür itibariyle asli dava zamanaşımı gerçekleşmeden önce kesinleşmiştir. Bu nedenle, hüküm 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞ, ancak asli davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 318 ve 321. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/3891 E. , 2019/10147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik suçunda vasıf değişikliği ile özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin 06.08.2007 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.02.2015 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 15.07.2015 tarihine kadar zamanaşımı süresinin durduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada; sanığa yüklenen “vasıf değişikliği ile özel belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, son kesici işlem olan 09.12.2009 tarihli mahkumiyet kararından hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 26.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.