Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4819 Esas 2017/7605 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4819
Karar No: 2017/7605
Karar Tarihi: 19.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4819 Esas 2017/7605 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir tüketici davasıyla ilgilidir. Davacı, icra takibine karşı davalı tarafından yapılan kısmi itirazın iptali için dava açmıştır. Mahkeme, davanın bir kısmını kabul etmiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, karar tarihinde 2.190,00 TL olarak belirlenen temyiz parasal sınırını aşmadığı için davalı temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, mahkeme temyiz dilekçesini reddetmiştir. Kararda, HUMK’nun 427/2 maddesi ve 5236 sayılı kanunun 19. maddesi detaylı bir şekilde değerlendirilmiş, temyiz parasal sınırı ve uygulama yöntemleri belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2017/4819 E. , 2017/7605 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... Bankası ... Şubesi vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 5.5.2016 gün ve 2015/291-2016/456 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 2.617,59 TL alacağın tahsili için yapılan icra takibine davalı tarafından yapılan kısmi itirazın iptali isteğinde bulunmuş, mahkemece, davanın 1709,34 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalı temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.