Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/14485 Esas 2016/5265 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14485
Karar No: 2016/5265
Karar Tarihi: 24.03.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/14485 Esas 2016/5265 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalılar arasındaki itirazın iptali davası sonucunda 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi kararı kesinlikle onaylamıştır. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesinde yer alan kesinlik sınırının 2015 yılı itibarıyla 2.080,00 TL olduğu ve bu kapsamda davacı tarafça temyize konu edilen miktarın reddedilen 1.685,08 TL olması nedeniyle kararın kesinleştiği belirtilmiştir. Ayrıca, kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece veya Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da reddedilebileceği vurgulanmıştır. Kanunlar ise Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi ve 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-Madde 4'tür.

19. Hukuk Dairesi 2015/14485 E. , 2016/5265 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vek. Av.... ile davalılar 1- ... 2-... vek. Av. ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 05/05/2015 gün ve 2014/660 E. – 2015/424 K. sayılı hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu .

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Davacı tarafça temyize konu edilen miktarın, reddedilen 1.685,08 TL olması nedeniyle 05.05.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.