Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9249 Esas 2020/7248 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9249
Karar No: 2020/7248
Karar Tarihi: 17.12.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9249 Esas 2020/7248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa taksirle yaralama suçu isnat edilmiş ve mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz duruşmasında dosya incelenmiş ve 89/1, 89/3-b, 62, 52/2-4 TCK maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verildiği tespit edilmiştir. Ancak bu suç, TCK'nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir ve suç tarihi itibariyle zamanaşımı süresi dolmuştur. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazı kabul edilerek hüküm bozulmuş ve kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK 89/1: Kişinin ölümüne neden olma suçu
- TCK 89/3-b: Kişinin yaralanması ile sonuçlanan suç
- TCK 62: Hükmün infazının ertelenmesi
- TCK 52/2-4: Taksirle işlenen suçların cezaları
- TCK 66/1-e: Taksirle işlenen suçların zamanaşımı
- TCK 67/4: Zamanaşımının kesilmesi
- CMK 223/9: Derhal beraat kararı verilmesi gereken haller
- CMK 321: Hükümlerin bozulması
- CMK 322: Kamu davasının düşmesi

12. Ceza Dairesi 2019/9249 E. , 2020/7248 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem TCK’nın 89/1, 89/3. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre TCK’nın 67/4. maddesi uyarınca en fazla yarısına kadar uzayacağından, suç tarihi olan 25.02.2008 tarihinden itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı sanık yönünden inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE; 17.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.