Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/595 Esas 2019/8711 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/595
Karar No: 2019/8711
Karar Tarihi: 13.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/595 Esas 2019/8711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, lavaboya giderken masanın üzerinde olan cep telefonu ve cüzdanı içindeki 100 TL'yi çaldığı gerekçesiyle suçlu bulunmuştur. Sanığın eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilmekle birlikte, suçun güveni kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmıştır. Dosya incelendiğinde, eylemin lokanta içerisinde gerçekleştirildiği ve sanığın TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 141/1. maddesi ile uygulama yapıldığı ve suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri açıklamalarıyla birlikte şu şekildedir: TCK 155/1 (Hırsızlık Suçu), TCK 142/2-h (Kasti bir suçtan dolayı kamu görevlisine karşı şiddet kullanılması), TCK 141/1 (Nitelikli hırsızlık), TCK 143 (Ceza artırımı), TCK 53 (Hak yoksunlukları).

2. Ceza Dairesi 2018/595 E. , 2019/8711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun aşamalardaki beyanı ve dosya içeriğine göre, mağdurun lavaboya giderken masanın üstünde olan cep telefonunun ve içinde 100 TL bulunan cüzdanının zilyetliğini sanığa devretmediği ve sadece masanın üzerinde olan eşyalara bakıvermesini söylediğinin anlaşılması karşısında, eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğu yönündeki mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, eylemin TCK"nın 155/1. maddesinde tanımlanan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması gerektiği yönündeki tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre, eylemin lokanta içerisinde gerçekleştirilmesi karşısında, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması ve suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.